Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Tongriem]

TONGRIEM, z.n., m., des tongriems, of van den tongriem; meerv. tongriemen. Van tong en riem. Een velletje onder aan de tong, 't welk haar met de kin verbindt: de tongriem werd doorgeknipt. Van den tongriem snijden, is, het gezegde velletje doorsnijden. Figuurlijk is wel van den tongriem gesneden zijn, wel ter tong zijn, wel bespraakt zijn.