Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Toewijzen]

TOEWIJZEN, bedr. w., ongelijkvl. Ik wees toe, heb toegewezen. Van toe en wijzen. Door regterlijke of andere toewijzing toevoegen: de nalatenschap is hem toegewezen. Men wees mij dat verblijf toe. Van hier toewijzing.