Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Toedoemen]

TOEDOEMEN, bedr. w., gelijkvl. Ik doemde toe, heb toegedoemd. Van toe en doemen. Iets den nacht der vergetenisse toedoemen; deze spreekwijs bezigt Vondel, in een berigtvoor zijne poëzij.