Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[p. 103]

[Toeademen]

TOEADEMEN, bedr. w., gelijkvl. Ik ademde toe, heb toegeademd. Van toe en ademen. Door uitademing naar iemand toe drijven: het ademt mij de liefelijkste geuren toe. Van hier toeademing.