Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Tettig]

TETTIG, bijv. n. en bijw., tettiger, tettigst. Al te zindelijk:

[p. 82]

wat is dat een tettig wijf! Tettiger mensch ken ik niet. Van hier tettigheid. In de gemeenzame verkeering gebruikelijk.