[Tegenworstelen]
TEGENWORSTELEN, bedr. w., gelijkvl. Ik worstelde tegen, heb tegengeworsteld. Van tegen en worstelen. Worstelen, om eenige werking tegen te houden: al haar tegenworstelen was vruchteloos. Van hier tegenworsteling, de daad van tegenworstelen.
Auteursrechtvrij