Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Tegenstribbelaar]

TEGENSTRIBBELAAR, z.n., m., des tegenstribbelaars, of van den tegenstribbelaar; meerv. tegenstribbelaren, of tegenstribbelaars. Van tegen en stribbelaar. Al wie tegenstribbelt: zulk een tegenstribbelaar kan hèt iemand lastig genoeg maken.