Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Tegenruk]

TEGENRUK, z.n., m., des tegenruks, of van den tegenruk; meerv. tegenrukken. Verkleinw. tegenrukje. Van tegen en ruk. Een ruk, die tegen eenen anderen ruk, of drang, gerigt is: een hollend paard zwicht voor geenen tegenruk.