Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[p. 60]

[Tegenrede]

TEGENREDE, z.n., vr., der, of van de tegenrede; meerv. tegenreden. Van tegen en rede. Eene rede, welke op eene bescheidene wijze, ergens tegen gevoerd wordt: geef toch gehoor aan mijne nederige tegenrede. Alle tegenreden smoort. L.D.S.P.