Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Tegenflank]

TEGENFLANK, z.n., vr., der, of van de tegenflank; meerv. tegenflanken. Van tegen en flank. De flank, die tegen eene andere flank overstaat. Een kunstwoord der vestingbouwers. Anders in volkomen fransch contreflanc.