Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V(1810)–P. Weiland– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [Tegendeur] TEGENDEUR, z.n., vr., der, of van de tegendeur; meerv. tegendeuren. Verkleinw. tegendeurtje. Van tegen en deur. Eene deur, welke tegen eene andere deur overstaat: toen de deur opensloeg, vloog de tegendeur ook open. Vorige Volgende