Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V(1810)–P. Weiland– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [Tegenbeurt] TEGENBEURT, z.n., vr., der, of van de tegenbeurt; meerv. tegenbeurten. Verkleinw. tegenbeurtje. Van tegen en beurt. Eene beurt, welke tegen eene andere beurt over staat: welke schipper vaart er in de tegenbeurt? Vorige Volgende