Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V (1810)

Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

(1810)–P. Weiland– rechtenstatus


[Tegenbeleediging] TEGENBELEEDIGING, z.n., vr., der, of van de tegenbeleediging; meerv. tegenbeleedigingen. Ver-
[pagina 46]
kleinw. tegenbeleedigingje. Van tegen en beleediging. Eene beleediging, waarmede men eene ontvangene beleediging beantwoordt: door tegenbeleedigingen verbittert men zijnen beleediger gemeenlijk slechts des te meer.