Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Tarif]

TARIF, z.n., o., des tarifs, of van het tarif; meerv. tariffen. Eigenlijk, eene berekening van den tol, die er van onderscheidene koopwaren betaald moet worden, in den vorm van eene zoogenoemde tafel; en voorts ook eene tafel van meer andere soortgelijke berekenin-

[p. 30]

gen. In het fr. tarif, hoogd., eng. tarif, ital. tariffa, perz. tarif.