Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Tandkruid]

TANDKRUID, z.n., o., des tandkruids, of van het tandkruid; meerv. tandkruiden. Van tand en kruid. Een plantengeslacht, het dentale van Linn.: het tandkruid wordt dienstig geacht, om de tanden der kinderen te doen uitkomen.