Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Tafelschel]

TAFELSCHEL, z.n., vr., der, of van de tafelschel; meerv. tafelschellen. Verkleinw. tafelschelletje. Van tafel en schel. Anders tafelbel. Eene schel, die men

[p. 15]

op de tafel plaatst: hebben wij nu alles? Geef hier dan de tafelschel.