Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Stokhouder]

STOKHOUDER, z.n., m., des stokhouders, of van den stokhouder; meerv. stokhouders. Van stok en houder. Een ambtenaar, die openbare verkoopingen aan-

[p. 714]

rigt, en weleer eenen staf tot een teeken van zijne bediening voerde: laat het door den stokhouder opveilen.