Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Steenlinde]

STEENLINDE, z.n., vr., der, of van de steenlinde; meerv. steenlinden. Van steen en linde. Een lindeboom met kleine ruwe en harde bladeren: de takken der steenlinde groeijen zoo regt niet uit, als die der Hollandsche linde.