Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Spulksch]

SPULKSCH, bijv. n., spulkscher, spulkschst. Bij Kil. spulcks. Oulings evenveel als speulsch of speelsch: spulcks, ritsich, oft hittich, zijn. v. Hass. Maar 't spulksche beest wou 't hekke niet verschoonen. Six v. Ch.