Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Spreektrompet]

SPREEKTROMPET, z.n., vr., der, of van de spreektrompet; meerv. spreektrompetten. Van spreken

[p. 592]

en trompet. Hoogd. sprachrohr, een kegelvormig werktuig, om iemands geroep te versterken, een roeper: zij praaiden ons met de spreektrompet.