Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Sporreling]

SPORRELING, z.n., vr., der, of van de sporreling; meerv. sporrelingen. Verkleinw. sporrelingje.

[p. 587]

Krakeel: er ontstond welhaast eene nieuwe sporreling. Zamenstell.: tegensporreling.