SPITSEN, bedr. w., gelijkvl. Ik spitste, heb gespitst. Scherp gepunt maken: eenen paal spitsen. De ooren spitsen, is, derzelver punten om hoog steken, zoo als de paarden doen, wanneer zij ergens naar luisteren, en dus naauwkeurig luisteren. Zich ergens op spitsen, is zich daarnaar zetten, daarop hopen: ik had mij op dien
[pagina 577]
[p. 577]
maaltijd gespitst; of zich daarop toeleggen: spitst daaglijks zich op listigheen. L.D.S.P. Anders zijn brein daarop spitsen. Eindelijk is spitsen met den aars op eenen puntigen paal zetten, om denzelven bovenwaarts door het gansche lijf te doen gaan, zoo als de Turken ten aanzien van misdadigers doen, het welk men anders empaleren noemt. Van het bijv. n. spits.
Auteursrechtvrij