Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Smeerwortel]

SMEERWORTEL, z.n., m., des smeerwortels, of

[p. 499]

van den smeerwortel; meerv. smeerwortels. Van smeer en wortel. Een plantgewas, dus genoemd naar de vettigheid, welke in deszelfs wortel begrepen is: men geeft aan den smeerwortel ook de namen van waalworte en heelwortel. En nog een ander plantgewas, anders wondenkruid, in het lat. telephium.