[Slaafsch]
SLAAFSCH, bijv. n., slaafscher, slaafschst. Van slaaf. Slaafachtig: er straalt in al hun doen een slaafsche inborst door. Aan eenen slaaf eigen: eene slaafsche onderdanigheid. Eene slaafsche vrees. Eene slaafsche geaardheid. Met slaafsche banden ergens aan gekluisterd zijn, is ten sterkste aan deszelfs dienst verbonden zijn. Eene slaafsche navolging is, eene al te naauwgezette. Een slaafsch juk is, eene willekeurige overheersching. Een slaafsche arbeid is zoodanig een, welke aan dien van eenen slaaf gelijkt. Voor het bijwoord bezigt men slaafs, d.i. op de wijze der slaven, of als een slaaf: slaafs kruipen.
Auteursrechtvrij