Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[p. 434]

[Senegroen]

SENEGROEN, z.n., o., des senegroens, of van het senegroen; zonder meerv. Anders ook ingroen. Een plantgewas van velerlei soorten: het senegroen is in de geneeskunde van veel gebruik, zoo uit- als in-wendig.