[Schutting]
SCHUTTING, z.n., vr., der, of van de schutting; meerv. schuttingen. Verkleinw. schuttingje. Eigenlijk de daad van schutten, eene stuiting, wering, enz. In het gebruik, eene planken heining: de tuin was van eene houten schutting omringd. Van schutten.
Auteursrechtvrij