Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Schutpoort]

SCHUTPOORT, z.n., vr., der, of van de schutpoort; meerv. schutpoorten. Verkleinw. schutpoortje. Van schut en poort. Eene opening in den omtrek van een schip, waardoor deszelfs geschut speelt: sluit de schutpoorten.