Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Schroomhartig]

SCHROOMHARTIG, bijv. n. en bijw., schroomhartiger, schroomhartigst. Schroom in zijn hart voedende, schroomachtig; welk een schroomhartig mensch is dat! Van hier schroomhartigheid, schroomhartiglijk. Van schroom, hart, en ig. Zie ig.