Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Schroefhoren]

SCHROEFHOREN, z.n., m., des schroefhorens, of van den schroefhoren; meerv. schroefhorens. Verkleinw. schroefhorentje. Van schroef en horen. Zeker slag van kinkhorens, in het lat. turbo.