Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Scherminkel]

SCHERMINKEL, z.n., m. en onz., des scherminkels, of van den, het scherminkel; meerv. scherminkels. In het gebruik geldt dit woord voor een zeer mager mensch of dier; ook voor een geraamte: hij ziet er uit als een scherminkel. Die magere scherminkel! Zamenstell: scherminkelbeen, bij Oud.: vunssige scherminkelbeenen. Scherminkelshuisje, knekelhuis, beenderhuis, bij Halma. Kil. heeft het woord scheminkel, simius, aap.

[p. 329]

Dit scherminkel, scheminkel, is waarschijnlijk van scheem, schaduw, en inkel, enkel, been, knok, fig. geraamte; derhalve zoo veel als een schaduwgeraamte, of waarvan de schaduw gezien wordt.