Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Rusch]

RUSCH, rusk, risk, z.n., m., van den rusch; meerv. russchen. Bij Kil., en in sommige oorden van ons land nog hedendaags, eene bies. Van hier bij Kil. ruschdijk, een dijk, die met biezen begroeid is, ruschkleed, een bekleedsel van biezen. Rusch is bij Kil. en elders ook eene zode, cespes: Perseus willende de Goden bedancken van de victorien, die ze hem verleent

[p. 264]

hadden, ginck terstond drij autaren van russchen maken. Florian. Van hier russchen van rusch gemaakt: en russchen vurst van mijn slecht arem dack. K. van Mand. In vriesl. zijn riskepitten pitjes, waarvan geringe lieden zich in hunne aarden lampen bedienen. Rusch is verwant aan het fr. roseau, aan raus bij Ulphil., en aan het lat. ruscus.