Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Overwinnen]

OVERWINNEN, bedr. w., ongelijkvl. Van het scheidb. en onscheidb. voorz. over en winnen. Scheidb.: ik won

[p. 812]

over, heb overgewonnen. Boven zijne gewone vertering winnen: mijn knecht wint jaarlijks veel geld over. Figuurl., telen: kinderen overwinnen. Onscheidb.: ik overwon, heb overwonnen. Vermeesteren, te onder brengen: hij overwint allen, die hem tegenstaan. In verdere beteekenis: zijne driften overwinnen. De vaak overwon mij. Van hier overwinner, (overwinnaar) overwinnelijk, overwinning, overwinst.