Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Overtrekken]

OVERTREKKEN, onz. en bedr. w., ongelijkvl. Van het scheidb. en onscheidb. voorz. over en trekken. Onz. en scheidb.: ik trok over, ben overgetrokken. Naar de overzijde trekken, of reizen: de troepen maakten zich gereed, om over te trekken. Ook als bedr., met eenen vierden naamval; over eene plaats trekken, gaan, of reizen: het leger is de rivier overgetrokken. Met hebben;

[p. 808]

aan de andere zijde trekken, overhalen: trek de schouw over. Het eene over het andere trekken: eenen jas over den rok trekken. Bedr. en onscheidb.: ik overtrok, heb overtrokken. Bedekken, bekleeden: een bed, kussens, stoelen enz. laten overtrekken. De werkman giet een beeldt, en de goutsmit overtrekt het met gout Bybelv.