[Overstorten]
OVERSTORTEN, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. over en storten: ik overstortte, heb overstort. Stortend begieten, overdekken: iemand met olie overstorten. Figuurl.: dat moet hem met schaamte overstorten. Van hier: overstorting.
Auteursrechtvrij