Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Oversmijten]

OVERSMIJTEN, bedr. w., ongelijkvl. Van het scheidb. voorz. over en smijten: ik smeet over, heb overgesmeten. Overgooijen: de wind smeet het zeil over. De rivier was te wijd, ik kon er den steen niet oversmijten.