Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Opzouten]

OPZOUTEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb.

[p. 765]

voorz. op en zouten: ik zoutte op, heb opgezouten. In het zout leggen, om het voor bederf te bewaren. Figuurlijk, bewaren, laten liggen: ik zal die vaten tabak nog maar wat opzouten, tot de markt gerezen is.