Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Opdroppelen]

OPDROPPELEN, onz. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. op en droppelen: ik droppelde op, ben opgedroppeld. Met droppelen op iets neervallen. Ook opdroppen, opdruipen, opdruppelen, opdruppen