Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Opboren]

OPBOREN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb, voorz. op en boren: ik boorde op, heb opgeboord. Van nieuws boren; ook, door boren met eene boor, of ander middel, eene wijdere opening maken.