Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Onzwichtbaar]

ONZWICHTBAAR, bijv. n. en bijw., onzwichtbaarder, onzwichtbaarst. Die niet van zwichten, of wijken weet. Van on en zwichtbaar. Van hier: onzwichtbaarheid. Hooft. Zie baar.