Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Onversierd]

ONVERSIERD, bijv. n. en bijw., zonder trappen van vergrooting. Niet opgepronkt; wel te onderscheiden van onverzierd, waarachtig. Keurig onderscheidt Poot deze woorden:

Men vint in onversierde zaelen
Niet zelden onverzierde rust.