Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Onverdenkelijk]

ONVERDENKELIJK, bijv n. en bijw., zonder vergrooting. Niet verdenkelijk: achtervolghende den onver-

[p. 624]

denckelicken olden gebruyck. Landr. van Vel. Van on en verdenkelijk. Zie lijk.