Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Ontsnijden]

ONTSNIJDEN, bedr. w., ongelijkvl. Van het onscheidb. voorz. ont en snijden: ik ontsneed, heb ontsneden. Al snijdend ontnemen: elck ontsnijdt het sulcken snê. Huygens.