Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Ontsmeren]

ONTSMEREN, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. ont en smeren: ik ontsmeerde, heb ontsmeerd. Een

[p. 580]

vat ontsmeren, een vat openen, welks bomgat met pek enz. toegesmeerd is.