Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Onschendbaar]

ONSCHENDBAAR, bijv. n. en bijw., zonder trappen van vergrooting. Dat niet geschonden kan of moet

[p. 506]

worden: wij bidden u om 't eenige en onschendbre pandt des vredes. Vond. Van on en schendbaar. Ook: onschendelijk.