Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Onomzigtig]

ONOMZIGTIG, bijv. n. en bijw., onomzigtiger, onom-

[p. 497]

zigtigst. Niet omzigtig: welke zoo onomzichtigh een' hardnekkigheit enz. Hooft. Van on en omzigtig.