[Onmensch]
ONMENSCH, z.n., m., des onmenschen, of van den onmensch; meerv. onmenschen. Het tegendeel van mensch, iemand, die de pligten der zamenleving en menschenliefde groffelijk schendt; een wreedaard: de zelfmoorder, die zich tot eenen onmensch vernedert. De goede Keijser Traianus hadde zulck een schrik van zulke onmenschen. De Brune. Van on en mensch. Van hier: onmenschelijk, onmenschelijkheid.
Auteursrechtvrij