[Onhoud]
ONHOUD, bijv. n. en bijw., onhouder, onhoudst. Ontrouw: die onhouden herten hem droegen doe. Rymsp. Die haer te voren waren onhout. M. St. Van on en houd. In het angels. is unhold een vijand, bij de zwab. dichters unholde, een moordenaar, bij Ulph. unhultho, de Duivel.
Auteursrechtvrij