Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Onherhaalbaar]

ONHERHAALBAAR, bijv. n. en bijw., onherhaalbaarder, onherhaalbaarst. Dat niet herhaald kan worden: onherhaalbare tijt. Vond. Van on en herhaalbaar. Ook onherhaaliijk: ach! onherhaelijck is de tijd. De Deck.