[Ongetrouw]
ONGETROUW, bijv. n. en bijw., ongetrouwer, ongetrouwst. Niet getrouw, die de trouw schendt: onder d'ongetrouwe schaer. Poot. Een ongetrouwe dienstmeid. Onwaarachtig: een ongetrouw verhaal. Van on en getrouw. Van hier: ongetrouwelijk, ongetrouwigheid.