Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O(1804-1806)–P. Weiland– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [Ondoorgrondelijk] ONDOORGRONDELIJK, bijv. n. en bijw., ondoorgrondelijker, ondoorgrondelijkst. Dat niet te doorgronden is. Van on en doorgrondelijk. Vorige Volgende